bozguç

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

bozguç

[bozğuç/pozğuç], at. Galam, syýa bilen ýazylan, ýazgylary, çyzylan çyzgylary bozup aýyrmak üçin ulanylýan okuw esbaby, pozguç.

Son arananlar:

• use,
• üşüt,
• süpürmek,
• usluk,
• Atışmak,
• atölye,
• uyuglug,
• şyltak,
• durdurmak,
• dengsimek,
• mahfuz,
• kırçı,
• vərni,
• kamandarlıq,
• yasın,
• yozlaşmak,
• vəziyyət,
• Soruşturmak,
• uzumzor,
• oldubitdi,
• vail,
• bozguç