arkan
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
arkan
(kıldan, yünden örülmüş olan) kalın ip; kıl arkan: kıldan örülen arkan; arkan tarttırmay: bir çeşit spor; kün batuuga arkan boyu kaldı: güneş şimdi batmak üzeredir.
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
arkan
at. Süýümden işilen ýogyn ýüp, urgan, kement. Bermese boýnuna gyl arkan salar (Magtymguly).
ARKAN [arka:n], hal. 1. Arka tarapyna, arkasyna, arkanlygyna. Ol arkan düşüp ýatyrdy. 2. Tersin, arka tarapa, yzyna. Oturgyjyň söýgedi arkan ýazylyp gitdi.
‣ Arkan gaýyşmak öz eňegiňe tutmak, öz diýeniňi gögertjek bolmak, kesirlik etmek.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
arkan
1. Urgan, uzun kalın sicim. 2. Kement. Atnı ~ı: atın urganı, atı bir yere bağlamaya yarayan uzun kalın sicim, ~ña salmak: urgana vurmak, urgan ile sıkıca bağlamak; ~ atmak: urgan atıp yakalamak, kement atmak, Boynuna ~ salınñan: boynuna kement vurulan.