arbañ

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

arbañ

I, arbañ- arbañ : ürpermiş; apışık.


II, bk. arı III.

Son arananlar:

• irağaç,
• corup,
• öc,
• zerrin,
• KİPRİK,
• sitam,
• garamaýak,
• yew,
• azğan,
• aşamak,
• calanma,
• hiatus,
• qarğımaq,
• chek,
• Qövr,
• çürüş,
• chiy,
• payızgülü,
• Dazgir,
• beçkek,
• öklüşmek,
• arbañ