arbañ
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
arbañ
I, arbañ- arbañ : ürpermiş; apışık.
II, bk. arı III.
Son arananlar:
- hazorbahazor,
- tokar,
- Peçat,
- qiya,
- Ovdan,
- qitiqlagich,
- qiyang,
- qiyas,
- qistiriqlik,
- qiyindi,
- tabamak,
- algaş,
- qiymiqu,
- qiyməlik,
- qiymətləndirilmə,
- qiyməçığırtma,
- kızanak,
- repertuar,
- qiynoq,
- dalay,
- qiyməkeş,
- arbañ