irağaç

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

irağaç

orak şeklinde, ağzı küt, şaplanmış deriyi yumuşatmak için kullanılan bir alet.

Son arananlar:

• düwünçek,
• çoçu,
• Tatbik,
• Galbiri,
• tümüze,
• protektorat,
• üün,
• selfie,
• kırlangıç,
• qırğın,
• Zom,
• kirom,
• infinity,
• iz'har,
• Orak,
• Tog,
• öçmek,
• lisenziya,
• kudalık,
• alamık,
• sütlaç,
• irağaç