irağaç

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

irağaç

orak şeklinde, ağzı küt, şaplanmış deriyi yumuşatmak için kullanılan bir alet.

Son arananlar:

• qovushoqlik,
• yuyulmaq,
• şırğıy,
• sadaqa,
• seyahatname,
• şarpıldak,
• aqil,
• akılık,
• maliye,
• çoban,
• gorag,
• işitmek,
• Burak,
• mixture,
• zarangza,
• kapatmak,
• iskekte,
• keýeriş,
• çubalçıt,
• näsaglamak,
• Sıvı,
• irağaç