antçı

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

antçı

yeminci, yemin eden. Ötürükçü ~ bolur: yalancı yeminci olur.

Son arananlar:

• məhdudluq,
• nazım,
• hoşowaz,
• yağlıxəmir,
• Şildireme,
• göresin,
• hifi,
• küydür,
• bozlamaklyk,
• güdəlmək,
• çokto,
• Koca,
• İklim,
• compiler,
• neighbor,
• tayanmoq,
• deputy,
• kerchief,
• tigh,
• dogmak,
• Kapsul,
• antçı