anka
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
anka
[Köken: Arapça] (kuşu) Tuğrul, Dumrul
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
anka
и. 1) Ганка (мифологик кош, канатлы дөя); 2) күч. бик бай кеше
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
anka
at, kön. s. Ertekilerde, rowaýatlarda duş gelýän hyýaly guş. Anka aýdar: "Ýolçuýam" (Magtymguly).