kişilik
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
kişilik
и. кешелек
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
kişilik
is.
1. Qoçaqlıq, igidlik, mərdlik, mətanət, səbat, qeyrət, hünər. Hücuma başlarkən Bədəlov taqımına demişdi: – Bax, kişilik vaxtıdır, qırdığınızı qırın, olmadı əsir tutun.. Ə.Əbülhəsən. [Fərhad] döyüşçülərlə olduqca müxtəsər danışdı: – Hər kəsdə azərbaycanlı qanı varsa, bu gecə kişilik göstərməlidir. Ə.Vəliyev.
2. Kişiyə xas olan sifətlər, xüsusiyyətlər. [Hacı:] Mənim kişiliyim qalmayıb. C.Cabbarlı. [Hacı Kamyabın] kişiliyini yaxşı anlamaq lazım gələrsə, “arvadlar arasında kişi” sözü haqqında fikrini anlamaq gərəkdir.. Qantəmir. // Kişi heysiyyəti, mənliyi, qeyrəti. Müqim bəyin kişiliyinə toxunan bu atmacadan o, pul kimi qızardı. S.Rəhimov. // Kişi cinsi qabiliyyəti. ‣ (Heç) kişilik(dən) deyil – kişi adına yaraşmaz, insana yaraşmaz, layiq deyil. Qəssab Alı fikirləşdi ki, bu belə danışır, bunun kefinə dəyib Eyvazı əlindən almaq heç kişilikdən deyil. “Koroğlu”. [Əmrah:] Eh, nökərçilik də bir kişilik deyil. Ə.Haqverdiyev.
Azerbaycan Türkçesinin Sinonimler Sözlüğü (Çakıroğlu, 2013)
kişilik
I. yetkinlik, bitkinlik
{yetkinlik, olgunluk}
II. mərdlik, cəsarət, mətanət, qeyrət
{mertlik, cesaret, metanet, gayret}
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
kişilik
1. insanlık, insana taallûk eden yahut insana has olan; beş kişilik aş: beş kişiye yetecek kadar yemek; 2. nezaket, terbiyelilik; 3. hayırhahlık, insaniyet, 4. eyerin oturacak yeri .
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
kişilik
syp., at. 1. Adama mynasyp, mertlik, edermenlik, gaýratlylyk. Tüweleme, kişilik iş edipsiň. 2. Bir adama ýeterlik ýa-da birnäçe adama bolarlyk. Gymmat baha matadan dört kişilik goýmaklygyny buýurýar. 3. göç. m. Erkeklik. Ýagşy, ýer titrände gelni bilen çagasyny aldyrany azmydy, onuň üstesine, özüniň hem kişiligini ýitirenmişin (B. Kerbabaýew).
‣ Kişilik satmak men-menlik etmek, ýerliksiz öwünmek, batyrlyk etmek.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
kişilik
mertlik, yiğitlik. ~in körgüzdü: yiğitliğin gösterdi, endi ~iñi köreyik: şimdi yiğitliğini görelim.