anay

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

anay

ana, anne. Oy ~ ~!: ey anacığım, anacığım!

Son arananlar:

• bödrötçü,
• drive,
• kıçırıv,
• BEKA,
• hökmürowan,
• dañ,
• awun,
• palal,
• arabaçılıq,
• peşkir,
• bəhrəsiz,
• BRAKCHI,
• qaloş,
• sınuk,
• sabık,
• senuber,
• handasiy,
• Yaddaş,
• iñirgi,
• Bösmek,
• kulpu,
• anay