altınçı

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

altınçı

altıncı.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

altınçı

1. Altıncı. 2. Altınla uğraşan, altın ustası, kuyumcu.

Son arananlar:

• mahallebi,
• zir-zibil,
• TUMA,
• peşmanlamaq,
• kirlik,
• səhlənkarlıq,
• şahin,
• həqiranə,
• kethuda,
• hüzn,
• Bılkı,
• Şirin,
• kargış,
• Şan,
• kurutmak,
• tikgiç,
• lifer,
• PENCERE,
• misl,
• sr,
• burulğanlı,
• altınçı