kurutmak
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
kurutmak
ф. 1) корыту, киптерү; 2) күч. бөлдерү
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
kurutmak
kurutmak, suyunu çektirmek; yok etmek, mahvetmek. Aşlık ~: zahire kurutmak, mırdını ~: bataklığı kurutmak, elçile çegetni kesip kuruthandıla: köylüler ormanı kesip yok etmişler, işsizlikni kalay kuruturukbuz: işsizliği nasıl yok edeceğiz, dünyadan kurutmak: öldürmek, carlını üyün kuruttula: fakirin evini mahvettiler.
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
kurutmak
kurutmak·I, 19 bkz> kurıtmak