alaça

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

alaça

1. bir çeşit yollu pamuklu kumaş; 2. bel alaca (Rad.) : bir at donu ismi.

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

alaça

[a:laça], at. 1. Tarada dokalan gyrasaryly nah mata. Gyzyl alaça. Ýaşyl alaça. Ol alaça dokap otyrdy. 2. Alaça matasyndan tikilen aýal köýnegi. Ol egnine alaça geýse-de gelşerdi.

Son arananlar:

• sole,
• tangchilik,
• pişirgeç,
• qaytmoq,
• kamalche,
• gojaman,
• göçgünli,
• cəsur,
• bomba,
• algıy,
• boyida,
• kemsiz,
• muttaham,
• yoğalmak,
• tsiferblat,
• köksü,
• lağan,
• fedayeen,
• boylama,
• byte,
• Yit-,
• alaça