alaça

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

alaça

1. bir çeşit yollu pamuklu kumaş; 2. bel alaca (Rad.) : bir at donu ismi.

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

alaça

[a:laça], at. 1. Tarada dokalan gyrasaryly nah mata. Gyzyl alaça. Ýaşyl alaça. Ol alaça dokap otyrdy. 2. Alaça matasyndan tikilen aýal köýnegi. Ol egnine alaça geýse-de gelşerdi.

Son arananlar:

• qazanma,
• deb,
• erkilik,
• G&amp,
• Gonca,
• wet,
• inanç,
• flank,
• seplemeklik,
• fortuna,
• begigen,
• honk,
• duman,
• chamdan,
• kalayı,
• shoro,
• Uvak,
• equate,
• chastota,
• gözdil,
• nowruz,
• alaça