alaça

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

alaça

1. bir çeşit yollu pamuklu kumaş; 2. bel alaca (Rad.) : bir at donu ismi.

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

alaça

[a:laça], at. 1. Tarada dokalan gyrasaryly nah mata. Gyzyl alaça. Ýaşyl alaça. Ol alaça dokap otyrdy. 2. Alaça matasyndan tikilen aýal köýnegi. Ol egnine alaça geýse-de gelşerdi.

Son arananlar:

• kişicik,
• yakkayakka,
• koylak,
• yog’,
• yorulmak,
• emik,
• piltə,
• eristic,
• bifaidə,
• underestimate,
• oriq,
• gaňňalama,
• metonimik,
• Gər,
• aňagan,
• degirmek,
• misirey,
• vəhabi,
• beset,
• çümdürmek,
• narkotik,
• alaça