akym

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

akym

at. 1. Suwuň, howanyň we ş.m. akýan ugry, gidýän tarapy. Suwuň güýçli akymy söwüdiň köklerini ýalaňaçlady (B. Seýtäkow). 2. göç.m. Syýasatda, edebiýatda we ş.m. belli bir pikire, akyla gulluk edýän ugur, ýörelge.

Son arananlar:

• döyülmək,
• Doygun,
• cəfakəş,
• DVORYAN,
• kargımak,
• Musht,
• bariqə,
• Lütfen,
• buluş,
• ürmek,
• ilişdirmek,
• Ni,
• DENGE,
• xalojoy,
• kaldıraç,
• alar,
• bilahare,
• Abaylamak,
• uslup,
• kafatasçı,
• börçök,
• akym