ahmyr

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

ahmyr

at. 1. Bir zat sebäpli ýüze çykan ökünç, puşman, arman. Ahmyr bilen dodagyny dişledi. 2. Bir zat sebäpli ýürekde galan öç, ar duýgusy.

Son arananlar:

• yaşam,
• köböy,
• desterhan,
• biclik,
• zenjebil,
• bolga,
• kömür,
• bircəbircə,
• talx,
• düýrükmek,
• çäge,
• tr,
• W,
• tegre,
• zəhər,
• burdurmaq,
• ötərgi,
• debder,
• yüklem,
• qısadalğaçı,
• sergerdan,
• ahmyr