çäge

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

çäge

[çä:ğe], at. Dag jynslarynyň togalak hem-de ýiti burçly dänejiklerinden düzülen, tozan we toýun gatançly ownuk owrantgy. Ak gumlaryň eteginde doglup, Ak çägäň üstünde ylgardym ýene (K. Gurbannepesow).

Son arananlar:

• articulated,
• colostrum,
• yo,
• çaar,
• ýolbelet,
• qəzət,
• Nimet,
• büşürkö,
• gurunmak,
• vefasız,
• nerv,
• çabar,
• üçlemek,
• BARHAVO,
• çürük,
• pygyl,
• finch,
• bəni,
• tövşük,
• iýişmek,
• kulaktık,
• çäge