çətən

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

çətən

is. məh. Qarğıdan, ağac çubuqlarından hörülmüş çəpər, hörgü. [Tubu:] Orada, çətənin dalında göydən asılıb. Ə.Haqverdiyev. Qəhrəmanlar camaatı bir zamanlar bu qarğılardan qırıb çətən toxuyar, dəyələrin və alaçıqların ətrafına çəkərdilər. Ə.Vəliyev. • Bir çətən – çoxluq bildirir. [Gülsənəm:] ..Hümmətəlinin bir çətən külfəti var. M.Hüseyn. [Zeyni baba:] [Azər] görmüşdü, bir çətən külfətim vardı. Ə.Məmmədxanlı.

Son arananlar:

• cillik,
• risky,
• iňkis,
• ilhaq,
• ZAFER,
• satisfying,
• antagonism,
• estafeta,
• suğun,
• ulalyş,
• kanonada,
• EĞER,
• diksiyon,
• lovely,
• küldü,
• utancaq,
• sormay,
• gorsalmak,
• hasım,
• karaltı,
• Özet,
• çətən