çətən

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

çətən

is. məh. Qarğıdan, ağac çubuqlarından hörülmüş çəpər, hörgü. [Tubu:] Orada, çətənin dalında göydən asılıb. Ə.Haqverdiyev. Qəhrəmanlar camaatı bir zamanlar bu qarğılardan qırıb çətən toxuyar, dəyələrin və alaçıqların ətrafına çəkərdilər. Ə.Vəliyev. • Bir çətən – çoxluq bildirir. [Gülsənəm:] ..Hümmətəlinin bir çətən külfəti var. M.Hüseyn. [Zeyni baba:] [Azər] görmüşdü, bir çətən külfətim vardı. Ə.Məmmədxanlı.

Son arananlar:

• legitimation,
• xaram,
• bariz,
• çıkmak,
• qarıxmaq,
• yazıglıg,
• kaza,
• şey,
• Eksiksiz,
• aliman,
• kızı,
• baylanmak,
• döölöt,
• yıkılmak,
• oynağan,
• dalan,
• xa,
• irmek,
• Zühre,
• tongizlik,
• ketişmek,
• çətən