çətən

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

çətən

is. məh. Qarğıdan, ağac çubuqlarından hörülmüş çəpər, hörgü. [Tubu:] Orada, çətənin dalında göydən asılıb. Ə.Haqverdiyev. Qəhrəmanlar camaatı bir zamanlar bu qarğılardan qırıb çətən toxuyar, dəyələrin və alaçıqların ətrafına çəkərdilər. Ə.Vəliyev. • Bir çətən – çoxluq bildirir. [Gülsənəm:] ..Hümmətəlinin bir çətən külfəti var. M.Hüseyn. [Zeyni baba:] [Azər] görmüşdü, bir çətən külfətim vardı. Ə.Məmmədxanlı.

Son arananlar:

• tekinlik,
• gyra,
• sosial,
• südlük,
• Şay,
• yürünmek,
• exp,
• istedod,
• Levye,
• kabk,
• ağaini,
• seyrekleşmek,
• qısınmaq,
• yal,
• kəlağayı,
• ücret,
• çer-çöp,
• girdirmek,
• tışkı,
• yaruk,
• Tavuk,
• çətən