ahdüger

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

ahdüger

örtü, mahfaza, çul, barınak.

Son arananlar:

• béhi,
• Altar,
• asir,
• Ötük,
• KURU,
• ahuw,
• ädim,
• ogramak,
• tuhfa,
• metacarpal,
• Ýargak,
• rais,
• büdrək,
• spot,
• threw,
• idealize,
• urı,
• karınlı,
• yorğalamaq,
• pey,
• MEKTUP,
• ahdüger