karınlı

Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)

karınlı

с. зур корсаклы

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

karınlı

karınlı, göbekli, işkembesi büyük. ~ adam: göbekli adam.

Son arananlar:

• lea,
• çim,
• işıqlanma,
• suratlağan,
• dalğın,
• lanthanum,
• sıtara,
• Kale,
• qitiq,
• çuw,
• anunmak,
• erkinchilik,
• Alaşım,
• gədəlik,
• Torba,
• safar,
• zarshunos,
• tr,
• arava,
• tigiş,
• heyif,
• karınlı