aalım

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

aalım

a. es. 1. alim; 2. ilahiyatçı.

Son arananlar:

• Yokuş,
• haýyş,
• keñke,
• İnfantile,
• şerap,
• sümmek,
• yaylov,
• katargan,
• sügen,
• çüprek,
• zül,
• küstah,
• suf,
• rakkase,
• bemeni,
• ofiser,
• keşif,
• insan,
• Jarohat,
• mandacı,
• pliers,
• aalım