şerap

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

şerap

[şera:p], at. Köplenç, üzüm ajadylandan soň sykylyp arassa suwy alnyp ýasalan içgi, çakyr. Şerabyň azy däri, köpi – öt (Nakyl).

Son arananlar:

• silki,
• bərabərlik,
• albino,
• TOLZOR,
• köşögö,
• istedad,
• nima,
• Bartaraf,
• hurşyt,
• savdo,
• talov,
• eynək,
• Tamga,
• esse,
• maxluq,
• ciltin,
• Nergis,
• kaçut,
• normaçı,
• havuz,
• bıtırııs,
• şerap