sohan

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

sohan

soğan. Kök ~: yeşil soğan, tüp ~: baş soğan, ~ iyis: soğan kokusu, ~ kuvurğan: soğan kavurma, ~ aşamağannı iyisi çıkmaz (as.): soğan yemeyenin kokusu çıkmaz.

Son arananlar:

• umsunmoq,
• vandal,
• berqarar,
• kalıtım,
• Mamaça,
• ýalamaç,
• Medetkar,
• amansiz,
• jaben,
• akırında,
• buşgut,
• tiñ,
• Direnmek,
• hovurli,
• erteli,
• penisilin,
• Öng,
• composed,
• chimdimaq,
• kakatmak,
• reproach,
• sohan