Zıbır

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

zıbır

pütürlü, sert, pürüz, pürtüklü, iri öğütülmüş. ~ sakal: sert sakal, ~ kolla: pütürlü eller, ~ un: iri öğütülmüş un, anı ~ı artdan körüllükdü: onun pürüzü sonradan görülecek, ol saña bir kesek ~ tiyerge bolur: o sana biraz sert dokunabilir, ~ kumaç: pürtüklü kumaş.

Son arananlar:

• qeyser,
• obol,
• müdrik,
• kendidat,
• güvenlik,
• allame,
• uyğur,
• ülser,
• prodyüser,
• Birge,
• Kulgi,
• yetmak,
• cül,
• taşımal,
• ehtiyatkarlıq,
• çüwde,
• coşkun,
• çürük,
• soňusyra,
• birlep,
• komanda,
• Zıbır