Yırtıcı
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
yırtıcı
[Köken: Yerel] (hayvan) Yırtkıç
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
yırtıcı
с. ерткыч; yırtıcı hayvan ерткыч хайван
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
yırtıcı
Türkiye Türkçesi: yırtıcı
Azerbaycan Türkçesi: yırtıcı
Başkurt Türkçesi: yırtkıs
Kazak Türkçesi: jırtkış
Kırgız Türkçesi: cırtkıç
Özbek Türkçesi: yirtkıç
Tatar Türkçesi: yırtkıç
Türkmen Türkçesi: kȫnelmek
Uygur Türkçesi: jitilmak
Rusça: obtrepat's'a snosit's'a
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
yırtıcı
sif.
1. Başqa heyvanların ətini yeyən. Yırtıcı heyvanlar. Yırtıcı canavar. Qartal yırtıcı quşdur. – Başqa balıqları tutub yeyən yırtıcı balıqlar olduğu kimi, “dinc” balıqlar da vardır. “Zoologiya”.
2. məc. Vəhşi, qəddar, qaniçən. Yırtıcı faşist cəlladları. – Zaman çapır öz atını; Od parlayır süngülərdən; Rəzil düşmən yaralanmış; Yırtıcı bir canavardır. S.Vurğun.
Azerbaycan Türkçesinin Sinonimler Sözlüğü (Çakıroğlu, 2013)
yırtıcı
vəhşi, qaddar, qaniçici
{vahşi, gaddar, zalim}
Pamukkale Azerbaycan Türkçesi - Türkiye Türkçesi (ADT versiyonu)
yırtıcı
yırtıcı