cen

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

cen

et-~: hısım, akraba, kan akrabası, yakın akraba.

Son arananlar:

• kollamak,
• muse,
• borat,
• meresh,
• kozoynakli,
• Canına,
• pazarcı,
• deject,
• made,
• marjoram,
• pasaq,
• offering,
• kemer,
• yantuq,
• yundixor,
• qismoq,
• maýyrmak,
• eçak,
• Özük,
• tiyinlik,
• korkarlay,
• cen