UMAY

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

umay

1. efsanevi bir kuştur, ki yuvasını havada yapar, hüma, phenix; 2. çocuklar hamisi olan efsanevi bir kadın; menin kolum emes, umay enemdin kolu es.: yaptığım hayırlı olsun! (harfiyen.: benim elimde değil, umay annemin eli).

Sahaca—İngilizce Sözlük (Straughn, 2006)

umay-

cf ubay- v. to burn; umat- v. to make/cause to burn

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

umay

son, kadın doğurduktan sonra karnından çıkan sonu·I, 123

Son arananlar:

• müzare,
• satıl,
• Uğursuz,
• sarılma,
• açıvlançak,
• Ezan,
• gulf,
• halga,
• sarv,
• vecit,
• alto,
• tarabay,
• Yenge,
• pastırma,
• cegiv,
• ulant,
• furrow,
• Ortak,
• oylağan,
• ko-,
• yadsamak,
• UMAY