Tapış

Arı Duru Türkçe – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kuleli)

tapış

1. Çıkar, Menfaat

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

tapış

iki kişinin işlerini birbirine tapşırması, vekilleşme, yekeleşme· I, 367

Son arananlar:

• stakan,
• çaprazlamak,
• menek,
• Fəal,
• boylubuxunlu,
• çubar,
• bucak,
• şil,
• Gilə,
• tınçlıkesenlik,
• taýgançak,
• təfsilat,
• toh,
• ermen,
• Moldav(an),
• equitable,
• pirog,
• turala,
• Kös,
• ölçemek,
• çet,
• Tapış