şil
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
şil
sif. və is. [fars.] Çolaq, qolsuz, əlsizayaqsız, əlil. [Yusif Sərrac:] Dullara və yetimlərə və şillərə və karlara ianət və himayət göstərilsin. M.F.Axundzadə. [Gülçöhrə:] [Arşınmalçı] bilirəm ki, şil deyil, kor deyil, keçəl deyil, sifəti də xoşuma gəldi. Ü.Hacıbəyov. ‣ Şil olmuş, şil olasan! – qarğış, nifrin ifadəsi. Çernil, qrafit, ruçka, karandaş; İcad edəni olaydı şil, kaş! M.Ə.Sabir. Lal olsun hiyləgər danışan dilin! Şil olsun əllərin, bükülsün belin! Aşıq Hüseyn.
Azerbaycan Türkçesinin Sinonimler Sözlüğü (Çakıroğlu, 2013)
şil
I. əlil, çolaq, şikəst, topal
{yarım, çolak, sakat, topal}
II. bacarıqsız, fərsiz
{beceriksiz, kabiliyetsiz}