Suvuk
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
suvuk
soğuk. ~ kün: soğuk gün, kış ~: kış soğuğu, ~ bolmak: üşümek, soğumak, ~dan ölgendi: soğuktan ölmüş, ~dan kuruşmak: soğuktan donmak, ~ğa tözmegen: soğuğa dayanmayan, ~ tüşdü: soğuk geldi, ~ suv: soğuk su, ~ cel: soğuk yel, ~ adam: soğuk adam, ~ cuvap: soğuk cevap, ~ karav: soğuk bakış, ~ suvğa kolun cetdirmeydi (d): soğuk suya elini dokundurmuyor, ~ ter: soğuk ter, ~ san sındırmaz, cılı can kaldırmaz (as.): soğuk aza kırmaz, sıcak can kurtarmaz.