hırık

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

hırık

(malk) mihver, eksen, dingil.

Son arananlar:

• hay,
• tirkeş,
• shirinturush,
• xaniqa,
• developer,
• qehr,
• kıtalık,
• kerte,
• maharetli,
• şarf,
• andin,
• Saran,
• küdüň,
• öküş,
• yanardağ,
• Hamildar,
• mastak,
• köydürmek,
• kiriş,
• gösht,
• passing,
• hırık