hırık

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

hırık

(malk) mihver, eksen, dingil.

Son arananlar:

• alaket,
• Yahut,
• cabırkat,
• qistirmoq,
• balp,
• köçür,
• özbaşına,
• Şahmat,
• leyle,
• ragged,
• concur,
• ötnü,
• Lokomobil,
• effort,
• çollak,
• zek,
• kirşəbağlayan,
• şa,
• talpımak,
• diringə,
• qancıq,
• hırık