küdüň

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

küdüň

at. 1. Geýimiň ýygyrdyny ýazmak üçin ulanylan ýylmanak daş. Ol bukjadan çykaran ketenisiniň epin tutan ýerlerinden küdüň ýöretdi. 2. Harsaň keseklerini owradyp, gaty toprakly ýerleriň ýüzüni tekizlemek üçin ulanylýan gural. – Eý, joçga, kesekleri ýörite küdüň* bilen owratmaly (Gurbanguly Berdimuhamedow, Döwlet guşy, 105 s.).

Son arananlar:

• hm,
• gysbaň,
• bütmiş,
• entelekt,
• ashliq,
• ýa,
• tilesh,
• Kapa,
• ullu<,
• tilimek,
• sobitqadam,
• dikilmək,
• Moldav(an),
• kumpul,
• zinhar,
• bileşke,
• bogarmak,
• damga,
• celep,
• lət,
• küzük,
• küdüň