Safra

Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)

safra

[Köken: Arapça] Öd

Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)

safra

I и. 1) үт; 2) үт куыгы □ safra kesesi үт куыгы ◊ safra bulanmak (kabarmak) күңел болгану


safraII и. диңг. авырлык, йөк (балык ятьмәсен, көймәне һ. б. тиешле тирәнлектә батырып тоту өчен)

Son arananlar:

• meclik,
• magat,
• Qurmoq,
• ovalamak,
• düğümlemek,
• küren,
• burtalanmak,
• qiziqish,
• köbööt,
• envier,
• tuman,
• ýaglyja,
• axiom,
• tıyım,
• Enmə,
• vurulmaq,
• süylön,
• Hücre,
• hobble,
• tariqa,
• toxac,
• Safra