Minaçı

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

minaçı

is. Qiymətli metaldan düzəldilmiş şeylərin üzünə mina ilə naxışlar çəkən, mina vuran, sənətkar; minasaz.

II. is. xüs. Mina düzmə və ya düzülmüş minaları çıxarıb zərərsizləşdirmə mütəxəssisi.

Son arananlar:

• Zarafat,
• meslekdeş,
• kirişleme,
• höyüşlənmək,
• mahsur,
• zıkkım,
• sümülmek,
• midel,
• şeşmer,
• çıxardırma,
• kaygılı,
• gülmək,
• yaxlit,
• sepil,
• oven,
• qaysarlanmoq,
• Görü,
• irticalen,
• qoqilmoq,
• uddaburo,
• ekmoq,
• Minaçı