Meşina

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

meşina

bk. maşina.

Son arananlar:

• hemişe,
• borbor,
• topigül,
• kinship,
• uskunalamoq,
• Kalav,
• grape,
• saçaktorba,
• syn,
• Rashk,
• hazorbahazor,
• yilpiz,
• metara,
• diekki,
• harp,
• döng,
• negativ,
• şıba,
• til,
• bolü,
• uyuma,
• Meşina