Kulluk

Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)

kulluk

I и. коллык


kullukII тар. каравыл

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kulluk

1. Kulluk, kölelik; 2. Hizmet, görev, vazife, iş, memuriyet. Asker ~: askerlik görevi, avur ~: ağır hizmet, ilmu ~: bilim hizmeti, kıral ~: devlet hizmeti, üy ~: ev işi, ev hizmeti, ~ etmek: hizmet etmek, görev yapmak, eşekni ~un etiv: eşek gibi çalışma, atağa anağa ~ etgen: babaya anneye hizmet eden, seni ~uñ nedi: senin vazifen nedir?

Son arananlar:

• köşegen,
• kokmak,
• qalin,
• düşümlü,
• yadturmak,
• kook,
• delimit,
• ölgüdek,
• mexanikləşdirmək,
• destitute,
• kömüldürük,
• Çaý,
• mayonez,
• kayarı,
• arkeolog,
• öndür,
• çilen,
• tumturak,
• lapça,
• möhnet,
• nival,
• Kulluk