Kulaklı

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kulaklı

kulaklı, parmaklıklı, korkuluklu.

Son arananlar:

• nitrogen,
• Asir,
• balansir,
• kichiklenmek,
• aşuk,
• kekirey,
• Podium,
• standpoint,
• flot,
• ütülmə,
• pellagra,
• umumlashmoq,
• interior,
• dit,
• mülcü,
• erke,
• maloik,
• greeting,
• əmsal,
• kuful,
• pale,
• Kulaklı