Kulaklı

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kulaklı

kulaklı, parmaklıklı, korkuluklu.

Son arananlar:

• añkıt,
• añut,
• Feveran,
• añı,
• eshap,
• EĞİK,
• Karaşıv,
• añılamak,
• yşgalaň,
• kabuklu,
• fırınlamak,
• Tinmoq,
• aýdym,
• kester,
• amplua,
• ýelgamak,
• çarçaş,
• aýlap,
• Növbə,
• tubus,
• formation,
• Kulaklı