Koşuntu

Arı Duru Türkçe – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kuleli)

koşuntu

1. Alaşım

Son arananlar:

• muñ,
• zık,
• goýulmak,
• harna,
• komıtmak,
• AKMAK,
• şive,
• tirel,
• domuz,
• zikge,
• pewter,
• çızqırma,
• halef,
• İshchan,
• protektorat,
• tezis,
• KƏVAKİB,
• dinməz,
• zıgıt,
• humiliation,
• konirimaq,
• Koşuntu