Kekil

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

kekil

at. 1. ser. Käkil. 2. Adam ady.

Son arananlar:

• müddet,
• GERMEK,
• taslık,
• köydürge,
• among,
• üskenteç,
• majra,
• eskü,
• demirağacı,
• omma,
• suruy,
• dombira,
• software,
• SERMEK,
• Yagı,
• composer,
• enfiye,
• əcəl,
• Ideg,
• şapılda,
• durgun,
• Kekil