Kaphak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kaphak

yokuş, rampa. Tik ~nı örledik: dik yokuşu tırmandık, ~ örge ketdile: yokuş yukarı gittiler, ~ başı: tepe başı, yokuşun bittiği düzlüğün başlangıç yeri, kartla ~ başına olturup lahor etedile: yaşlılar yokuşun başına oturup sohbet ediyorlar, ~ tübü: yokuşun başladığı yer, yokuşun dibi, ~ tübüne endik: yokuşun dibine indik.

Son arananlar:

• qərq,
• sevgi,
• kaleci,
• torpaq,
• insane,
• Har,
• threaten,
• ürtüktö,
• namzet,
• hörmet,
• integral,
• tige,
• terazi,
• band,
• içsiz,
• Küləş,
• mıntıka,
• çamalaş,
• bayanchi,
• alıg,
• Seyyare,
• Kaphak