Esel

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

esel

a. Bal. Esel eri – Bal arısı.

Son arananlar:

• ilişkən,
• sphere,
• ok-,
• bicycle,
• halak,
• coldaş,
• kaçık,
• nahal,
• emptor,
• staj,
• agulamak,
• qonlamoq,
• coda,
• inadcıl,
• tezme,
• perpendicular,
• Arimoq,
• attachment,
• enstitü,
• kuful,
• tacal,
• Esel