ilişkən

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

ilişkən

sif. İlişən, dolaşan; əl-ayağa, paltara yapışan, sancılan. İlişkən cücü. İlişkən ot. – Balaca Sabir sərt və ilişkən bir şeyin döşündə gəzdiyini görüb gözlərini açdı. S.Rəhimov.

Son arananlar:

• duyu,
• fərqli,
• hürkütmek,
• sınaq,
• daňyş,
• Eytmek,
• süyge,
• totcürek,
• laity,
• kırıntı,
• guvvos,
• qalın,
• şarf,
• Səhər-səhər,
• metaphysics,
• idarədarlıq,
• Kör,
• sərələnmək,
• xatire,
• coward,
• sinfi,
• ilişkən