ilişkən

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

ilişkən

sif. İlişən, dolaşan; əl-ayağa, paltara yapışan, sancılan. İlişkən cücü. İlişkən ot. – Balaca Sabir sərt və ilişkən bir şeyin döşündə gəzdiyini görüb gözlərini açdı. S.Rəhimov.

Son arananlar:

• ilmək,
• çirk,
• sayası,
• suwsuramak,
• birch,
• inekçilik,
• irpetmek,
• diyalekt,
• Tozumak,
• Gariban,
• çırk,
• bo'yin,
• six,
• türkçeleşmek,
• Taşımak,
• oruzlama,
• Aka,
• itigi,
• əminlik,
• badi,
• tapis,
• ilişkən