Erikmek

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

erikmek

usanmak, bıkmak, bezmek. Barıp kelgenden erikgenme: gidip gelmekten usandım, bir bek erikgen edim: çok usanmıştım, canımdan erikgenme: canımdan bezdim, işlegenden erikgen: işten usanan.

Son arananlar:

• tegene,
• takaslimaq,
• özden,
• cazibedar,
• guragyry,
• Sub,
• Qosha,
• yulgunzor,
• umaç,
• Sıçramak,
• tınçamak,
• hınıhunu,
• ündimek,
• Nabud,
• theism,
• qayrılmaq,
• lokin,
• yene,
• çakrak,
• tüzelmek,
• bonak,
• Erikmek