hınıhunu

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

hını-hunu

bk. hını, azar. ~ - ~ etmek: azarlamak, ~ - ~ eterge bek süyese: azarlamayı çok seviyorsun.

Son arananlar:

• qaydaqanun,
• değişken,
• ajur,
• ersig,
• Qotir,
• s,
• tekşerüü,
• sürgündi,
• şı'r,
• cəsəd,
• küllenmek,
• çiləgən,
• yağday,
• yemli,
• zararsizlik,
• Üzülüksüz,
• sob,
• şimdiki,
• sürüşmek,
• silim,
• Bergüzar,
• hınıhunu