Cumduruk

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

cumduruk

yumruk. Kolun ~ etib urdu: elini yumruk yapıp vurdu, ~ tüyüş: yumruk dövüşü (boks).

Son arananlar:

• sancıra,
• upa,
• əzadar,
• Quba,
• opkalamoq,
• zarlı,
• Bergi,
• epgek,
• Kən,
• cırlamak,
• MEYDAN,
• azıxmaq,
• Oturaq,
• çıçhan,
• pam,
• karakurt,
• hikkə,
• mefruşat,
• həbib,
• kutlama,
• sagu,
• Cumduruk