Cayak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

cayak

yanak, çene. ~ süyek: (anat.) çene kemiği, yanak kemiği, ~ tiş: azı dişi, baş ~: (anat.) üst çene, oñ ~: sağ yanak, ~ et: yanak eti, mimik adelesi, tüb ~: alt çene, ~ cabmay: çene kapatmadan, ~ tavuş: çene sesi.

Son arananlar:

• saylav,
• toplanmak,
• tehir,
• ominous,
• kérish,
• Na,
• cül,
• strange,
• deprenmek,
• Dilimlemek,
• achilanmaq,
• kirpech,
• cöge,
• bagyş,
• salina,
• saldurmaq,
• arkadaş,
• zom,
• dubulda,
• şəhab,
• Aya,
• Cayak