Cayak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

cayak

yanak, çene. ~ süyek: (anat.) çene kemiği, yanak kemiği, ~ tiş: azı dişi, baş ~: (anat.) üst çene, oñ ~: sağ yanak, ~ et: yanak eti, mimik adelesi, tüb ~: alt çene, ~ cabmay: çene kapatmadan, ~ tavuş: çene sesi.

Son arananlar:

• xumkalla,
• sowut,
• Buyur,
• kalish,
• carıv,
• kelişgen,
• téqim,
• haýwan,
• cogotkuç,
• kündüz,
• devastating,
• kürtdürmek,
• neytrallaşdırmaq,
• saýlawly,
• talkın,
• kaviçki,
• siqilganlik,
• dıbır,
• Mozalan,
• diploması,
• Erin,
• Cayak