Başuç

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

başuç

[başu:ç], at. Ýatan adamyň baş, kelle tarapy. Gije ýatyrdym welin, başujumda bir şakyrdy boldy (“Türkmen halk ertekileri”). Ol geçi baryp bir mazaryň başujunda çekredi (“Görogly”).

Son arananlar:

• kamçilemek,
• jump,
• fugas,
• hiňňildi,
• oxdan,
• paramparça,
• Ə,
• bath,
• ah-nalə,
• shota,
• baba,
• bödrötçü,
• şırıldamaq,
• çyrazy,
• procession,
• epizod,
• sovurmaq,
• ömürdük,
• sezimça,
• örtüş,
• admirable,
• Başuç