sezimça
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
sezimça
(gr) ünlem, nida.
Son arananlar:
- ham,
- albaa,
- Fayton,
- kızmak,
- GRANT,
- iffet,
- taktika,
- uvçu,
- erdemsi,
- bolut,
- Gezenti,
- Mərciməkli,
- Karga,
- surnukmak,
- bozarma,
- Nordon,
- Maksat,
- bertaraf,
- calal,
- dozer,
- Yayla,
- sezimça