Bara

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

bara

I, fç 1. cüz, kısım; parça; kırıntı; bükön-bara bk. bükön; 2. rüşvet; bara ce- : rüşvet alamak.


II, f. kol, kanat; teğirmendin barası : değirmen çarkının kolu, kanadı.

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

bara

I, hal. Dura-bara, kem-kemden, ýuwaş- ýuwaşdan. Är ogul balasy bara pür bolar, Gamçysy elinde, ýaman zor bolar (Magtymguly).


BARA II, at. Peçiz oýnunda ýedi ýylanbaşyň hemmesiniň dükge düşmesi.

Son arananlar:

• garchcha,
• klapan,
• hayfsan,
• televiziya,
• enquiry,
• gıbışı,
• turibturib,
• everywhere,
• tapşırılmaq,
• qochqoch,
• Tasma,
• novelist,
• pishlaq,
• goreşən,
• tovush,
• esiz,
• alwan,
• muwapyk,
• tajik,
• kebek,
• şemal,
• Bara