vacib
Explanatory Azerbaijani Dictionary (Orucovun, 2006)
vacib
sif. [ər.] Yerinə yetirilməsi mütləq lazım olan, labüd olan, zəruri, ən mühüm. Vacib məsələ. Bu gün çox vacib işim var. – [Şəhrəbanı xanım:] Gülçöhrə, get, atan damın dalısında çobanlarla danışır, de ki, bir bura gəlsin, vacib işim var. M.F.Axundzadə. [Əbülhəsən bəy:] Hərgah vacib işim olmasaydı, heç vaxt mən verdiyim vədəmə xilaf çıxmazdım. Ordubadi. • Vacib bilmək – özünə borc bilmək, lazım bilmək, zəruri hesab etmək. Kosa .. hələlik səbirli olmağı vacib bildi. S.Rəhimov. Vacib olmaq – yerinə yetirilməsi mütləq lazım olmaq, zəruri olmaq. Vacib oldu eyləmək ol biədəbdən ictinab. S.Ə.Şirvani. ‣ Vacib forma qram. – felin, iş və ya hərəkətin icra edilməsinin vacib olduğunu bildirən şəkli; məs.: oxumalıyam, qayıtmalı idim və s.
Azerbaijani Thesaurus to Turkish (Çakıroğlu, 2013)
vacib
labüd, zəruri, mühüm
{mecburi, zaruri, mühim}
Pamukkale Azerbaijani to Turkish (ADT version)
vacib
önemli, vacip