töben
Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)
töben
aşağı, alt, küçük. ~ cayak: alt çene, ~ canı: alt tarafı, elni ~ canında: köyün aşağı tarafında, ~ canı bıla: aşağı yanıyla, aşağı tarafıyla, ~ canına: alt tarafına, ~ canından aşağı tarafından, ~ Teberdi: Aşağı Teberdi, anı kulluğu töbendi: onun memuriyeti küçüktür, ol meni ~imde işleydi: o benim altımda (idaremde) çalışıyor, baş ~: yere bakan, başını eğen, ~den karamak: aşağıdan bakmak, baş ~ine karadı: baş aşağı baktı, yere baktı, anı kesiñden ~mi körese: onu kendinden aşağı mı görüyorsun, ~ karap terk kaphan (d): yere bakıp çabuk ısıran, yere bakan yürek yakan.