uçsuzkıyırsız
Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)
uçsuz-kıyırsız
ucu bucağı olmayan, uçsuz bucaksız, nâmütenâhi, nihayetsiz, uçsuz, sınırsız. ~ ~ cer iyesi bolğandı: uçsuz bucaksız yer sahibi oldu, ~ ~ kökte baradı: uçsuz bucaksız gökyüzünde gidiyor, ~ ~ bir teñizge tübedile: uçsuz bucaksız bir denizle karşılaştılar.