münhəsir

Explanatory Azerbaijani Dictionary (Orucovun, 2006)

münhəsir

sif. [ər.] köhn. klas. Yalnız bir şəxs və ya şeyə həsr edilən, məxsus olan. Həqqa ki, həmin vücud birdir; Bir zatə vücud münhəsirdir. Füzuli. Birinci gecə söhbət Tellinin əri İslamla olan əlaqəsinə münhəsir edilmişdi. S.Hüseyn.

Last searches:

• Lütfen,
• gen,
• chugur,
• Şatafat,
• pütükchi,
• dime,
• o'g'it,
• affirmation,
• t‘ar,
• kuvansız,
• şalban,
• törətmək,
• feldmarshal,
• Aşiret,
• beylik,
• quylamaq,
• Arch,
• puflamak,
• Qaçırtmaq,
• çaçın,
• chamois,
• münhəsir